Laura Zgud weet niet meer precies wanneer of waar ze kennismaakte met het idee van stand-up paddleboarding (SUP), maar ze kan zich de eerste keer dat ze het probeerde, goed herinneren."Ik weet niet of ik iemand ergens zag paddleboarden, in Whistler of op een show of zoiets, maar ik herinner me dat ik dacht: 'Wauw, dat ziet eruit als een geweldige sport en iets dat ik zou willen proberen'", zei ze. zegt over de tijd ongeveer 10 jaar geleden.“Dat was voordat er overal paddleboards waren.Maar ik had een surfplank.”Dus Zgud pakte haar drie meter lange softtop-longboard en haar kano-peddel en ging op weg naar One Mile Lake.Het bord was "van dezelfde lengte als een stand-up paddleboard, maar het was dunner.Ik herinner me dat het een hoop extra inspanning van mijn kernspieren kostte om erop te staan ​​en te peddelen.Maar ik was in staat om het te doen."En ik herinner me veel mensen" - die allemaal onduidelijk waren over wat Zgud precies aan het doen was - "ze zeiden: 'Oh, dat ziet er cool uit.'"Nu een eigenaar van Pemberton's SUP-verhuurbedrijf aan het meer, The Paddle Barn, is de uitrusting van Zgud sindsdien geëvolueerd, net als de lokale status van paddleboarding.Tegenwoordig, legt Zgud uit, komen haar klanten vaker naar voren en zeggen: "Ik heb dit zo vaak gezien en ik wil het al zo lang proberen."Het concept om bovenop een drijvend vaartuig te staan ​​met een peddel om jezelf voort te stuwen, gaat vele duizenden jaren terug en tot te veel verschillende plaatsen en culturen om een ​​enkel begin voor de sport aan te wijzen.Maar het is niet verwonderlijk dat de moderne wortels van stand-up paddleboarding stevig geplant zijn in Hawaï - dezelfde plaats waar de Engelse ontdekkingsreiziger Captain James Cook een van de eerste westerlingen werd die de Polynesische lokale bevolking aan het eind van de 18e eeuw 'golfrijden' observeerde.Zoals schrijver Jason Paul uitlegde in een artikel voor de surfpublicatie The Inertia, is moderne SUP ontstaan ​​op het Grote Eiland van Hawaï.Zoals het verhaal gaat, begon een bejaarde John "Pops" AhChoy, die in 1944 naar O'ahu verhuisde, op zijn surfplank in de line-up te staan ​​en met een roeispaan te peddelen om de golven te vangen, om te voorkomen dat zijn toch al pijnlijke knieën extra belast werden.Die gewoonte werd uiteindelijk overgenomen door een van de zonen van AhChoy, Bobby, een lid van de 'beachboys' van het eiland, legde Paul uit.Geen coverband, maar een groep locals die op het strand woonden en werkten en les gaven in surfen en het begeleiden van kanotochten.De instructeurs begonnen hun kano-peddels te gebruiken om de branding in te trekken, om een ​​beter uitkijkpunt te krijgen voor beginnende surfers en inkomende deiningen en om foto's vanaf het water te maken.Maar toen een auto-ongeluk ervoor zorgde dat de jongere AhChoy niet in staat was te peddelen of te knielen, begon hij zijn riem ook te gebruiken om golven op te vangen."Wat eenvoudig begon als een nieuwigheidsinstrument voor het bedrijfsleven, werd een watersport op zich", schreef Paul."Bobby was vanaf de jaren zestig tot aan zijn dood in 2007 in Waikiki te zien peddelen."Terwijl Paul doorging, begon SUP internationale voet aan de grond te krijgen toen de wedstrijd "Buffalo Big Board" in 2003 49 deelnemers uitnodigde, waaronder de grote golfsurfster Laird Hamilton, om deel te nemen in een stand-up-divisie.Het duurde niet lang voordat de sport zich naar het vasteland verspreidde, toen waterenthousiastelingen over de hele wereld begonnen te beseffen dat golven niet nodig waren als men is uitgerust met een peddel.Het was ook op Hawaï waar Whistlerite Steve Legge in 2005 voor het eerst kennismaakte met SUP - of stand-up paddlesurfen, zoals het toen heette."Paddleboarden was zo spannend voor mij, omdat je kunt staan ​​en ik heb meer ritten gemaakt op mijn eerste dag paddleboarden op golven dan ik ooit in mijn leven heb meegemaakt", herinnert hij zich."Daarom was ik er zo snel aan verslaafd."Geïntrigeerd raakte Legge steeds meer betrokken bij de sport toen het zich begon uit te breiden naar rivieren, meren, inhammen en baaien, tot het punt waarop hij in 2008 een merk paddleboards begon te distribueren. Een paar jaar later besloot Legge zijn eigen merk, Kahuna Paddleboards.Tegen maart 2010 bracht het in Whistler gevestigde Kahuna zijn eerste lading epoxy paddleboards binnen.Vijf winkels in BC en Ontario waren aanvankelijk 'bereid om een ​​risico te nemen' en verkopen Kahuna-borden, zegt Legge.Vandaag: "Ik heb 83 winkels die mijn merk verkopen in heel Canada."Bovendien huren nog eens 18 verhuurwinkels Kahuna's brede assortiment epoxy- en opblaasbare boards, wat bijdraagt ​​aan de status van Kahuna als Canada's toonaangevende distributeur van paddleboards.De boards van Kahuna zijn ontworpen in Whistler.Hoewel ze voorlopig in het buitenland worden vervaardigd, zegt Legge dat hij hoopt de overstap te maken naar de productie van producten vanuit het Function Junction-hoofdkantoor van het bedrijf dit najaar.Legge zegt dat hij de laatste tijd een aanzienlijke groei heeft doorgemaakt toen Canadezen begonnen te schreeuwen om uitrusting voor buitenrecreatie tijdens een wereldwijde pandemie."Ik had niet gedacht dat er na 2018 veel groei zou zijn, en in 2020 en 2021, als gevolg van COVID, is [bedrijf] bijna weer verdubbeld", legt hij uit, waarbij hij opmerkt dat het bedrijf de afgelopen jaren met bijna 30 procent is gegroeid. twee jaar.Maar de ervaring van Legge is niet het enige bewijs van de razendsnelle populariteit van de SUP-industrie in het afgelopen decennium.Vorige week maakte de Resort Municipality of Whistler bekend dat het onlangs zes nieuwe SUP-opslagrekken door de hele stad heeft geïnstalleerd met ruimte voor 35 extra boards, om aan de stijgende vraag te kunnen voldoen.Volgens het Statista Research Department werd de SUP-industrie in 2015 gewaardeerd op ongeveer 4,96 miljard US dollar, en dat cijfer werd destijds voorspeld om tegen 2020 bijna 10 miljard US dollar te bedragen. Een marktonderzoeksrapport van Technavio voorspelde ondertussen dat de SUP-markt tussen 2020 en 2024 met nog eens $ 59 miljoen groeien.Maar waarom is de wereld zo snel en bereid geweest om de sport in de eerste plaats te omarmen?"Zodra je het water op gaat, kalmeert het je", zegt Zgud, een voormalige yogaleraar die begon met het geven van SUP-yogalessen op One Mile Lake, voordat ze hetzelfde verhuurbedrijf kocht dat haar studenten ooit hun gehuurde boards voorzag ongeveer acht jaar geleden.Nu brengt ze de meeste van haar zomers door in de Paddle Barn, waar ze een vloot van 10 harde Kahuna-boards verhuurt (evenals twee kajaks voor volwassenen en een kajak voor kinderen) op dagen dat het niet regent - of, vaker, rook van bosbranden - toeristen en de lokale bevolking ertoe aangezet om binnen te blijven.“Ik vraag mensen altijd als ze terugkomen van een peddel: 'Hoe was het, hoe was je uur, hoe was je tijd?'En ze zeggen altijd: 'Oh, het was zo ontspannend',' zegt ze."Dat is een beetje, denk ik, het hydrotherapie-aspect van op een paddleboard stappen", voegt Zgud toe.Andere voordelen zijn de toegankelijkheid van de sport voor roeiers van alle leeftijden en soorten.Loungen op een SUP is het 'favoriete ding ter wereld' van haar hond, zegt Zgud lachend, terwijl haar achtjarige dochter nu een groot deel van de zomer op haar eigen kinderbord doorbrengt.Bovendien zijn de Kahuna-planken van de Paddle Barn over het algemeen stabiel genoeg - en, in het geval van One Mile, het water kalm genoeg - voor de overgrote meerderheid van de beginnende roeiers om comfortabel op te staan, zegt Zgud.Maar zelfs als nerveuze paddleboarders ervoor kiezen om het staande gedeelte van de sport te dumpen ten gunste van zitten of knielen, kunnen ze nog steeds hetzelfde goede gevoel krijgen als dat je zachtjes over het water drijft, zegt Zgud.Legge is het daarmee eens.“Het is heel ontspannend, en het is eigenlijk een leuke kleine workout voor je core, maar het is geen stressvolle sport.Het is er een waar iedereen van geniet.”En, voegt hij eraan toe, "het is een heel sociale sport."In Whistler is het nu veel gebruikelijker om een ​​SUP vastgebonden op het dak van een auto te zien dan een kano of een kajak.Maak een uitstapje naar een van de meren van Whistler en je zult zeker een paar paddleboards aantreffen op het oppervlak, of een groep of twee die hun opblaasbare planken aan de wal oppompen of inpakken.Hoewel deze scènes er gemakkelijk toe kunnen leiden dat Whistler als een legitieme SUP-hub wordt beschouwd, schrijft Legge die perceptie meer toe aan de geografie van Whistler dan aan een collectieve voorliefde voor boardsporten.'Denk je dat dit het epicentrum is?Dit is niets", zegt Legge, verwijzend naar een nog grotere vraag in plaatsen als Ontario, Quebec, Vancouver en de VS“Waarom heeft Whistler het zo goed gedaan?Omdat het gemeenschappelijke meren heeft, zonder motorvoertuigen”, zegt hij.“Altameer, Nitameer, Alpha.Daarom."Dat, en de opkomst van opblaasbare boards die beter geschikt zijn voor appartement of autovrij wonen.Na de start met solide epoxy paddleboards, ontwikkelde Kahuna in 2014 zijn eerste opblaasbare model, zegt Legge.De ontwikkeling van compacte, opvouwbare opblaasbare boards, "veranderde onze markt en verdubbelde mijn omzet", voegt hij eraan toe."Je kunt nu naar meer plaatsen gaan - rugzakken en naar afgelegen plekken lopen, dat soort dingen.Dus dat was enorm voor de sport.Dat was een game-changer.”Hoewel de verdeling per jaar verschilt, zegt Legge dat Kahuna momenteel ongeveer 47 procent van zijn omzet ziet aan opblaasbare boards en 53 procent aan massieve boards.Maar samen met de opkomst van de populariteit van springkussens kwam er een toestroom van goedkopere, minderwaardige opties op de markt, waardoor nog meer potentiële roeiers werden verleid om SUP-bezitters te worden."Ik dacht dat Costco ons echt pijn zou doen", zegt Legge."Maar het heeft ons alleen maar geholpen, want zodra mensen een Costco- of prijskaartje peddelen en dan een van mij peddelen, geven ze dat prijskaartje aan de familie en komen ze [een Kahuna] kopen."SUP NAAR NIEUWE HOOGTEN BRENGENNu de meren in Whistler's Valley met elk voorbijgaand zomerweekend drukker en drukker lijken, zien meer dan een paar avontuurlijke opblaasbare SUP-eigenaren het bergopwaarts slepen van hun relatief lichtgewicht rugzakken als een eerlijke prijs om te betalen voor het voorrecht om over een afgelegen bergmeer te peddelen.Blackcomb Helicopters biedt echter gemakkelijker toegang tot dit soort vredige, hooggelegen SUP-ervaringen sinds het ongeveer drie jaar geleden zijn zomerpicknick en paddleboarding-helikoptervluchten lanceerde.“We doen al heel lang heli-picknicks, en ze zijn geweldig en erg leuk, maar [mensen worden] tegenwoordig een beetje avontuurlijker met hun toeristische keuzes.We dachten dat we zouden proberen het een tandje bij te zetten en ze ook iets spannenders te geven”, zegt Jordy Norris, sales- en marketingmanager bij Blackcomb Helicopters.“Paddleboarden was destijds het nieuwste van het nieuwste op het toneel.En nog steeds, denk ik.Het was gewoon een geweldige mix, die twee bij elkaar bracht.”Norris zegt dat ongeveer driekwart van de zomergasten van Blackcomb Helicopters ervoor kiest om opblaasbare boards van Red Paddle Co. mee te nemen op hun picknicks naar Whistler's Rainbow Lake of Pemberton's Marriage Lake.Het bedrijf vloog in 2020 60 paddleboard-picknicks, merkt Norris op."Paddleboards zijn een geweldige optie, omdat er niet echt veel andere drijvende apparaten zijn die je de controle of de veiligheid van een paddleboard geven, en ook die we met ons mee kunnen nemen", voegt hij eraan toe.Bovendien is paddleboarden weinig belastend in die zin dat het "ook de gevoelige bergomgeving niet schaadt", zegt Norris.“Mensen zijn er dol op.Het water daarboven is zo perfect turkoois, kristalblauw dat het voelt alsof je op een tropische oceaan bent, maar het is ijskoud gletsjerwater.Het is absoluut prachtig om daar tijd door te brengen.”LEGENDE VAN HET MEER (EN HOE JE OP ZIJN NIVEAU KOMT)Whistler is misschien de thuisbasis van veel gepassioneerde roeiers, maar de meeste lokale bewoners hebben begrijpelijkerwijs de neiging om hun boards tijdens de koudere maanden in te pakken ten gunste van meer traditionele winteractiviteiten.Dat is niet per se het geval voor Arne Gutmann.Net als Zgud werd zijn interesse in de sport voor het eerst gewekt toen hij ongeveer 11 jaar geleden kennismaakte met de SUP, maar net als Zgud werden zijn eerste paddleboard-activiteiten gedaan op geïmproviseerde apparatuur."Ik pakte mijn eerste windsurfer en gebruikte die twee jaar als board", zegt hij.Nu is hij een gecertificeerde Ocean Touring Level One-instructeur die langeafstandsraces heeft voltooid, zoals de 43 kilometer lange Maui2Molokai op Hawaï.Thuis in BC peddelt Gutmann doorgaans tussen de 80 en 120 kilometer per week en gaat hij tussen de 150 en 175 dagen per jaar het water op.Op een van die dagen kun je meestal de Whistlerite vangen die rond het Alta-meer cirkelt - regen of zonneschijn, sneeuw of ijzel.Zodra de rivieren in de winter beginnen te bevriezen, neemt Gutmann zijn board naar het zuiden naar Squamish, naar de zoute wateren van Howe Sound.“Als je de juiste kleding hebt, kun je alles.Ik denk dat mensen die bij -20 graden op de heuvel rondglijden ook behoorlijk gek zijn”, zegt hij lachend.Gutmann vertegenwoordigt een segment van paddleboarders die hebben geholpen om de sport veel verder te brengen dan de oorsprong van surfen.Tegenwoordig kunnen consumenten kiezen tussen een verscheidenheid aan boardvormen die zijn gemaakt voor specifieke doeleinden, van SUP-yoga tot racen tot toeren, bijvoorbeeld het soort nachtelijke en meerdaagse kampeertochten waar Gutmann van geniet."Je hoeft geen hardcore te zijn", zegt hij."Pak een paar tassen in, steek een kilometer of twee over het water, [land] op een eiland, en nu ben je in het paradijs voor een nacht, of twee of drie."Voor Gutmann zit de aantrekkingskracht van SUP in "je onderdompelen in het water ... maar ook de mogelijkheid om erin te vallen", zegt hij."Dus er is een extra risico-element dat het gewoon netjes maakt en het een beetje anders maakt dan de status-quo."Maar hoewel veel roeiers zich aangetrokken voelen tot de sport vanwege de toegankelijkheid en zachtheid, zorgt Gutmann ervoor dat de talrijke risico's die ermee gepaard gaan, niet worden geminimaliseerd."Als je eenmaal in de oceaan bent ... dat is waar de echte gevolgen van pas komen. Dat hangt gewoon van het individu af, hoe ver ze ermee willen gaan", waarschuwt hij.“De zorgen over de veiligheid zijn enorm.Je hebt gewoon zoveel andere variabelen die naar voren kunnen komen.En als je niet echt ervaren bent, kun je in heel moeilijke situaties terechtkomen.”Met het oog daarop, terwijl Legge zegt dat hij een aanzienlijke groei ziet in het wildwaterriviergedeelte van de SUP-industrie, betwist Gutmann dat deze sector ooit echt van de grond zal komen vanwege de relatief kleine menigte peddelaars die dapper genoeg zijn om de risico's van stand-up te accepteren peddelend je een weg door stroomversnellingen.“De consequentie is bijna te hoog.Ik zou liever in het midden van de oceaan zijn, 20 mijl van de kust en ik zal me veiliger voelen”, zegt Gutmann.Zelfs voor degenen die de neiging hebben om hun peddelstijl aan de minder risicovolle kant van de vergelijking te houden, raadt Gutmann aan om voorzichtig te zijn, ervoor te zorgen dat iemands zwemvaardigheden op peil zijn en alle benodigde veiligheidsuitrusting, inclusief een riem, mee te nemen.Het is vermeldenswaard dat de Canadese regering een paddleboard classificeert als een door mensen aangedreven waterscooter, wat betekent dat SUP'ers onderworpen zijn aan dezelfde regels en voorschriften als degenen die een kano of kajak peddelen.Namelijk, degenen die met een SUP buiten een surfzone navigeren, moeten een persoonlijk drijflichaam (PFD) en een geluidssignaalapparaat aan boord hebben.(Nee, je opblaasbare board telt zelf niet als een PFD.)Voor degenen die aan de sport willen beginnen of zich willen verbeteren, heeft Gutmann een paar tips: neem een ​​les, peddel altijd met een buddy, laat iemand je slag op video opnemen en besteed tijd aan het inwinnen van advies van SUP-experts op internet.Zelfs voor iemand met zijn ervaringsniveau: "Elke keer dat je uitstapt, is het [een leerervaring]", zegt Gutmann.“Elke dag en elke peddelslag die ik doe, ben ik me bewust van wat ik doe met mijn slag, omdat je het altijd kunt verbeteren.Dat is wat ik doe - ik wil gewoon altijd beter worden."